Pytania techniczne

Proces zakupu kotła zaczyna się od skonfigurowania kotła na podstawie informacji technicznych otrzymanych od inwestora. Następnie jest przygotowana wyczerpująca oferta techniczno-handlowa wraz z wszystkim dodatkowymi załącznikami (schematy, rysunki, wytyczne itp.). Po akceptacji oferty i złożeniu zamówienia/podpisaniu umowy, rozpoczyna się faza produkcji w zakładzie w Gunzenhausen w Niemczech (kotły parowe) lub w Bischofshofen w Austrii (kotły wodne). Gotowy kocioł w zadeklarowanym terminie jest dostarczany na adres budowy.

Od strony obsługującego kotłownie w zakresie bezpieczeństwa najważniejsze jest rzetelne i regularne wykonywanie czynności opisanych w instrukcjach obsługi i książce serwisowej oraz gwarancyjnej kotła gdzie m. in. są opisane procedury testowania zabezpieczeń, listy kontrolne i terminy ich wykonywania. Ważne są także regularne przeglądy kotła i regulacja urządzenia palnikowego przez wykwalifikowane do tego podmioty. Zgodnie z wymogami prawnymi są także konieczne okresowe rewizje i przeglądy kotła wykonywane przez UDT.

Wszystkie kotły są dobierane i konfigurowane aby spełniały aktualne wymagania emisji spalin. Dokładne wartości graniczne możliwej emisji pyłów, NOx oraz SO2 znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Klimatu z dn. 24 września 2020 r. – Dz. U. 2020 poz. 1860. Należy pamiętać, że spełnienie tych wymagań zależy także w dużej mierze od jakości stosowanego paliwa i spełnienia przez niego odpowiednich norm.

Obecnie każdy kocioł bez wyjątku jest wyposażony w automatykę, która pełni funkcję bezpieczeństwa i ma za zadanie wyłączenie kotła w przypadku awarii. Dodatkowe funkcje jakie może spełniać automatyka to monitoring pracy w celu bilansu kosztów i zużycia mediów, dostosowanie pracy kotła do wymogów procesu technologicznego który obsługuje, sterowanie kaskadowe w przypadku wielu kotłów, prowadzenie różnego rodzaju diagnostyki i wiele innych.

Tak. Swoją nominalną najwyższą sprawność kotły osiągają przy pracy w zakresie 50-75% maksymalnego możliwego obciążenia. Jednak różnice w sprawności między jego najwyższym i najniższym punktem są niewielkie i wynoszą ok. 1,5%.

Tak. Istnieją nawet instalacje gdzie zasilanie w parę z kotłów gazowych jest automatycznie przełączane na kotły elektryczne kiedy energia z paneli PV jest dostatecznie wysoka.

Tak. Parametry wody kotłowej i zasilającej muszą spełniać te same wytyczne, jak dla kotłów wyposażonych w palniki.

Do automatyki kotłowej stosujemy najbardziej niezawodne i sprawdzone sterowniki Siemens S7. Na indywidualne zapytanie jest możliwość wykonania automatyki na bazie sterownika produkcji Allen-Bradley.

Istotą pracy kotła w gorącej rezerwie jest utrzymywanie w nim częściowego nadciśnienia i temperatury aby był zdolny do pracy pod pełnym obciążeniem w stosunkowo krótkim czasie. Istnieje kilka sposobów na utrzymywanie kotła w gorącej rezerwie: podgrzewanie elektryczne, podgrzewanie parą lub gorącą wodą z innego źródła (np. innego kotła) lub podgrzew poprzez sporadyczną pracę palnika. Pierwsze dwa sposoby wymagają odpowiedniej konstrukcji kotła co oznacza skonfigurowanie go w ten sposób przed zakupem lub modernizację istniejącej jednostki i są one bardziej wskazane przy długotrwałej pracy w rezerwie. Z technicznego punktu widzenia nie ma przeciwskazań do pracy kotła w trybie rezerwy przez cały rok ważna jest jednak w tym przypadku kalkulacja kosztów. Jeśli praca kotła jest niezbędna tylko kilka razy w roku i nie ma potrzeby jego szybkiego startu to lepszym rozwiązaniem jest utrzymywanie kotła w konserwacji na mokro lub na sucho.

Tak. Obecnie kotły elektryczne są najczęściej wykorzystywane w zakładach właśnie jako użytkowe odbiorniki energii elektrycznej w przypadku nadwyżki jej produkcji z farm fotowoltaicznych czy wiatrowych.

Wykonujemy certyfikację zespołową dla wszystkich kotłów określonych wymogami UDT. Dotyczy to także elektrycznych kotłów wodnych wysokotemperaturowych o temperaturze pracy powyżej 110◦C.

400V lub 690V w przypadku mocniejszych jednostek. Warto pamiętać aby przy zasilaniu napięciem 690V transformator znajdował się poza pomieszczeniem kotłowni gdyż posiada on inne wymogi techniczne dotyczące pomieszczenia i osób, które mogą w nim przebywać.

Dokładny obszar strefy i jej klasyfikacja jest wyznaczana w ramach oceny ryzyka OZW, której przeprowadzenie spoczywa na inwestorze lub użytkowniku kotłowni.

Do skonfigurowania kotłowni wodnej potrzebne są podstawowe parametry pracy: moc, ciśnienie, temperatury wody na zasilaniu i powrocie, rodzaj paliwa. Dodatkowe informacje dotyczą lokalizacji, wysokości n.p.m, czy wymagań emisji i hałasu.

Do skonfigurowania kotłowni parowej potrzebne są podstawowe parametry: wydajność, ciśnienie, radzaj paliwa, jakość wody, gospodarka kondensatem. Dodatkowe informacje dotyczą lokalizacji, wysokości n.p.m, czy wymagań emisji i hałasu.

Kotły BOSCH w zdecydowanej większości są H2 ready, co oznacza, że jest możliwość spalania (lub współspalania) wodoru po doposażeniu kotła w palnik wodorowy. Odrębną kwestią jest magazynowanie i doprowadzenie paliwa wodorowego oraz wymagania dotyczące bezpieczeństwa. Każdy kocioł płomienicowo-płomieniówkowy BOSCH może zostać skonfigurowany pod zasilanie biogazem, czy biometanem.

Specjaliści LOOS BOSCH są w stanie wstępnie określić jak poprawi się efektywność energetyczna i o ile wzrośnie sprawność kotłowni po wymianie/modernizacji urządzeń. Z tych danych wprost wynika o ile spadnie zużycie energii w danym zakładzie. Dalsza procedura pozyskiwania białych certyfikatów jest prowadzona wspólnie z partnerskimi, wyspecjalizowanymi firmami konsultingowymi.

Tak, dzięki współpracy z partnerską spółką SELO Energia, mamy możliwość zapewnienia tymczasowej kotłowni parowej lub wodnej, która zabezpieczy procesy technologiczne zakładu na czas montażu / modernizacji kotła.

Tak, kotły elektryczne LOOS Bosch (ELSB – parowe i ELHB – wodne) mogą pełnić funkcję elastycznego odbiornika mocy, absorbując nadwyżki energii elektrycznej z sieci i przekształcając je w ciepło technologiczne lub parę. Dzięki wysokiej sprawności (do 99,6%), zerowej emisji CO₂ i szybkiemu czasowi reakcji, idealnie nadają się do udziału w systemach takich jak Interwencyjne Zwiększanie Poboru (IZP) czy Interwencyjna Redukcja Poboru (IRP), wspierając stabilność Krajowego Systemu Elektroenergetycznego.

Tak, ale pod pewnymi warunkami. Aby maksymalizować korzyści, kocioł powinien pracować w trybie minimalnym i zwiększać pobór energii wyłącznie na polecenie operatora. W ten sposób zakład nie tylko korzysta z darmowej energii w okresach nadpodaży, ale także może otrzymać dodatkowe wynagrodzenie. Udział w programach IRP i IZP wymaga jednak spełnienia określonych wymogów technicznych, formalnych oraz gotowości do szybkiej reakcji.